Vooral in de eerste helft van de 17de eeuw was er een enorme productie van vrome en stichtende publicaties door de jezuïeten in de Zuidelijke Nederlanden. Dit is daar een voorbeeld van: Johannes David (1546-1613), die in Kortrijk, Brussel, Gent, Ieper, Kortrijk en Antwerpen actief was, begreep als een van de eersten het grote belang van sprekende illustraties. Hij is de auteur van o.m. didactische werken, ascetische boeken en 'strijdschriften' tegen de protestanten. In dit tweedelige Paradisus sponsi et sponsae uit 1607 zet hij in het tweede deel aan de hand van vijftig emblemen de toenmalige leer over Maria uiteen. Het is opgedragen aan de uiterst katholieke aartshertogin Isabella. Elke afbeelding wordt geduid door onderschriften in het Latijn, Nederlands en Frans. De kapitalen op de afbeeldingen verwijzen naar passages in de uitvoerige Latijnse commentaar. De Antwerpse graveur Theodoor Galle maakte de illustraties.

Dit werk online raadplegen