De Brabantse mystica Hadewijch (ca. 1240) schreef als spirituele leidster voor een kleine groep mulieres religiosae ('religieuze vrouwen') brieven, visioenen en liederen. Daarin legt ze de nadruk op de liefde als plaats waar God en mens elkaar ontmoeten. Hierdoor staat Hadewijch ook in de traditie van de minne- of liefdesmystiek. Haar verzameld werk is overgeleverd in drie 14de-eeuwse manuscripten. Het circuleerde in kringen van kartuizers en reguliere kanunniken in de omgeving van het Zoniënwoud. Jan van Ruusbroec (1293-1381), prior van de abdij van Groenendaal, blijkt er al van in zijn eerste traktaat, Dat rijcke der ghelieven, mee vertrouwd te zijn. Dit Hadewijch-handschrift is van het eerste kwart van de 16de eeuw en bevat de liederen, de rijmbrieven en de mengeldichten 25-29 van pseudo-Hadewijch, naast de Lijst der volmaakten. Oorspronkelijk was het samengebonden met het traktaat De Mystieke mondkus van Willem Jordaens (ca. 1321-1372), een naaste medewerker van Van Ruusbroec.

Dit werk online raadplegen