Leven ons liefs heeren Jhesu Christi

1503

De verspreiding van de Bijbel kreeg een extra impuls toen volksvertalingen in druk gingen. Reeds geruime tijd bestonden er Nederlandstalige bijbelhandschriften, dit waren doorgaans bewerkingen van de Bijbel. Een vroeg voorbeeld van zo een handschrift is de Hernse Bijbel uit 1360. Deze historiebijbel bevat de historische boeken van de Vulgaat, aangevuld met niet-Bijbelse verhalen.

Een andere bewerking is de Vita Christi van Ludolphus de Saxonia, deze tekst kent verschillende vertalingen, waaronder ook naar het Middelnederlands: Leven ons liefs heeren Jhesu Christi. Het is een biografie van Christus aan de hand van de vier evangeliën, maar het bevat ook commentaren, dogmatische en morele verhandelingen, een spirituele onderrichting, een meditatie en gebeden.

De Saxonia vervolledigde zijn Vita Christi in 1374. In de daaropvolgende eeuwen werden er verschillende afschriften van dit werk vervaardigd. Na de uitvinding van de boekdrukkunst groeide de populariteit van dit werk verder, zo zijn er ook talrijke edities en vertalingen gekend in gedrukte vorm. Voor uitgevers was dit een steady seller waar ze steeds op konden terugvallen, omdat de vraag ernaar bleef bestaan. Deze editie uit 1503 werd in Antwerpen gedrukt bij Henrick Eckert van Homberch en geïllustreerd met gerecupereerde houtsneden.

Volksvertalingen zorgden voor de verdere verspreiding van de Bijbel, maar in ruil daarvoor kwam er een spanningsveld op de inhoud te liggen. Zo zal de verspreiding van Luthers vertalingen voor grote uitdagingen zorgen.